„Fräd, jo wua es Fräd fa ons Launt, onse Heims, un väl mea fa ons Hoat un ons Jemiet?“ Dit vezoagde Jeroop es derch aule Tieden lud to hieren jewast. Es dit uk wua diene Seel no schricht?
Menschen sent foaken meed un beduat. Onen twiewel fält doa Rechtunk, Rot, Sechaheit un Toovetruen. Ons fält daut aun Fräd, un däm well wie uk haben.
Frädlichet Jewessen, waut fa een kjestlicha Schauz! Kaun dis Schauz äwahaupt jefungen woaren wua soo väl Oneenichkjeit, Vetwiewlunk, Striet un Trubbel es?
Dit drinjende sieekjen helt aun! Väle Menschen sieekjen Fräd en huach aunjeseenen to sennen, en Vemieejen to haben, en Vejnieejen un Macht, en Lieren un Wissenschoft, en menschliche Jemeenschoft un en daut Eheläwen. See vesieekjen äare Vestaunt met Wissenschoft un äare Fuppen met Jelt to fellen, oba äare Hoaten bliewen ladich. Aundre vesieekjen äa Läwen derch Droggen un drinkjen to vejäten, oba doaderch finjen see uk nich Fräd. See feelen dannoch ladich un eensom, un sent noch emma en dise orruje Welt met een orrujet Jewessen.
De Mensch em Trubbel
Gott muak däm Mensch un sad däm en een scheenen Goaden nen, om doa de volkomende Freid, Fräd un Freelichkjeit to jeniessen. Oba aus Adam un Eva onjehuarsom wieren, worden see fuaz met Schult jeploacht. Wua see verhäa no Gottes Noheit jeluat hauden, nu schämden un vestuaken see sikj. Schaund un Forcht wia nu wua ieescht Fräd un Freelichkjeit jewast wia. Äare Sind wia de Aunfank wua de Welt un daut Jewessen orruich wort.
Wan onse Seel uk no Gott langt, kjamft onse sintliche Natua doch jäajen siene Wäaj. Dis ennalicha Kaumf veuasoakt Druck un Noot. Wan wie, soo aus Adam un Eva, ons ieejnet velangen un sträwen, ons selfst to jefaulen nogonen, dan woa wie narwees un vedrisslich. Je mea wie aun ons selfst denkjen je oaja woat daut. De Onsechaheiten em Läwen un de Endanisen en dise vefaulende Welt, vestieren onse Sechaheit un Fräd.
Du muchst daut noch nich sennen enjeworden ooda daut noch nich han toojestonen, daut de Sind kun de uasoak sennen fa dien ommakeljet Jefeel. Väle Menschen sieekjen mank utaliche un irdische Dinja om Fräd to finjen. Dee beschuljen de orruje Welt fa äa orrujet Jewessen oba kjikjen nich en äa ieejnet Hoat nen.
Jesus Christus, de Frädensfirst
Doa kaun kjeen Fräd sennen bat aule Aunsechten em Läwen en Harmonie jebrocht sent, met däm dee ons jemoakt haft un ons vesteit. Dit es bloos mäajlich derch een volstendjet hanjäwen no Christus. Hee es nich bloos de Welt äa Meista oba hee kjant ons Läwen vom aunfank bat aum Enj. Hee docht aul aun ons aus hee en dise Welt nen kjeem. „Äwa dee to schienen, dee unja de Doodeswolkj em diestren setten, un onse Feet opp dän Frädenswajch nopp stieren“ (Lukas 1,79).
Jesus bitt ons aun, Licht fa Dunkelheit, Fräd fa Onfräd, Freid fa Triebsaul, Hopninj fa Oppjäwen un Läwen fa Doot. Hee sajcht en Johanes 14,27: „Fräd lot ekj junt, mienen Fräd jäw ekj junt… Lot junt nich daut Hoat beorrujen, un fercht junt nich.“
De Busse jeft Fräd em Jewessen
Wan du feelst daut de schwoare Sindenlaust die doldrekjt, de Rot es dit, doo busse, „un moakt junt opp, daut junt de Sinden vejäft woaren“ (Aposteljeschicht 3,19). Jesus kroacht die no dise wieetvollste Erfoarunk, dee dien Läwen endren kaun. „Komt aula no mie, dee jie unja schwoare Lausten gonen un bedrekjt un meed sent, un ekj woa junt Ru jäwen“ (Matäus 11, 28). 1 Johanes 1,9 vesprakjt: „Wan wie onse Sinden bekjanen, dan es hee tru un jerajcht, un vejeft ons de Sinden un reinicht ons von aule Ojjerajchtichkjeit.“ Woascht du siene Enlodunk aunnämen?
Wan du no Jesus kjemst, dan finjst du Vejäwunk un daut friee Läwen. Enne Städ Aufgonst un Onvejäwunk, es dien Hoat met Leew un Erboarmunk jefelt. Wan Jesus en dien Hoat rejieet, dan woascht du diene Fiend leewen kjennen. Dit es met Christus siene Krauft derch daut radende Bloot mäajlich.
Bliewenda Fräd
Aus een Christ, de Gloowen un daut Vetruen opp Gott siene Fläaj, es de Krauft jäajen Forcht un Orru. Woo frädlich daut oba doch es en Gott vetruen dee noch emma jewast es! Hee leeft ons un woat uk emma fa ons sorjen. Wuarom dan sorjen un vedrislich sennen? Lia bloos doonen waut 1 Petrus 5,7 sajcht, „Schmiet aul june Sorjen opp am; hee sorcht fa junt.“ Wie haben uk dise Vespräakjunk, „Velot die emma opp däm Harn, bie Gott däm Harn best du emma secha“ (Jesaja 26,4).
Met Jesus Christus en jun Hoat, woat daut sieekjen no Fräd een Enj haben. Hee woat Fräd un Ru jäwen bloos wan wie am aules aunvetruen. Du woascht met dis Dichta sajen kjennen:
Ekj kjan een Fräd, wua es kjeen Fräd,
Wua de stoakja Storm, ne stelle Städ,
Ne jeheeme Städ wua sien aunjesecht ekj see,
Met dän Meista, ekj mie gauns veleew.
Du woascht een frädlichet Jewessen enne orruje Welt haben! Moak de Däa en dien Hoat fa Christus op—krakjt nu—dan een Dach woat hee de Himmelsdäa fa die op moaken, wua de volkomenda Fräd fa emma un emma rejieren woat.