خانه دوست داشتنی
کتاب مقدس یک طرح اولیه از این خانه که زیبا طراحی شده است را به ما می دهد که ساختار قوی وفضای دلنشینی دارد. خانه می تواند مکانی از هماهنگی وخرسندی یا مکانی از تنش وجنگ ونزاع باشد.
آیا خانه شما شاد ومحکم است ودر برابر طوفان زندگی نجات پیدا می کند؟
خانه قسمت مهمی از اجتماع است. بطور خارق العاده زمینه پیشرفت روحانی واحساس خوشحالی وتکامل فیزیکی را فراهم می کند. برنامه خدا همیشه این بوده است که اعضای خانه باید شادی را برای یکدیگر به ارمغان آورند وخانواده ها باید با هماهنگی زندگی کنند.
چرا بعضی در محیط خانه ناراحت هستند؟
چرا پس بعضی ها در محیط خانه ناراحت هستند؟چرا آن ها توسط اختلاف، جدایی وطلاق از هم پاشیده اند؟
این بخاطر این است که دستورالعمل خدا نادیده گرفته شده است. با کلام او زمینه لازم برای ساختن یک خانه خوشحال فراهم می شود. خانه ها طبق کلام او توسط عشق، اعتماد، علایق مشترک وکارهای غیر خودخواهانه ساخته می شوند. اینگونه خانه ها خوشحالی را به زندگی ما می آورند واجتماع وملت ها را باقی نگه می دارند. آیا شما برنامه خدا (استاد معماران) را دنبال می کنید؟
اگر خداوند خانه را بنا نکند، بنا کننده هایش زحمت بیهوده می کشند. (مزامیر۱۲۷: ۱)
پایه ی خانه ی آینده ما در جوانی گذاشته می شود. زندگی خالص در حضور خدا، عنصر مهمی در آمادگی برای ازدواج است. گناه پیش از ازدواج، ثبات را تضعیف می کند وزندگی آینده را در معرض خطر قرار می دهد. خود محوری واز خود راضی بودن در دوران جوانی، الگویی از زندگی را ایجاد می کند که باعث بوجود آمدن خرابی هایی در زندگی می شود. نرخ بالای طلاق، مدرک کافی وقانعی برای این حقیقت است. قبل از اینکه بتوان زندگی را در مسیح شروع کرد، باید از گناهان توبه کنید. بعد از آن گذشته می تواند کنار گذاشته شود وخدا با نعمت هایش وارد زندگی ما می شود.
یک خانه وقتی که یک مرد ویک زن با یکدیگر ازدواج می کنند، بوجود می آید. کتاب مقدس می گوید که ما ازدواج می کنیم، "تحت فرمان خداوند". (اول قرنتیان۷: ۳۹).
این بدین معناست که هم زن وهم مرد زندگی وخواسته های خود را به خداوند تسلیم می کنند. جایگاه اول برای خداست. وقتی که زن ومرد هر دو خودخواه باشند، جایگاه خوشحالی مشترک کجاست؟
ازدواج تحت فرمان خداوند
ازدواج تحت فرمان خداوند تنها به این معنا نیست که زن ومرد هردو باید مسیحی باشند، بلکه خداوند باید آن ها را به سوی یکدیگر راهنمایی کند. شهوت، جذابیت فیزیکی وشیفتگی یک شروع ضعیف برای ازدواج است. وقتی این ها پایه ای برای جذب شدن به یکدیگر باشد، بعد از ازدواج باعث ناامیدی وکشمکش می شود.
وقتی که ما به خداوند اعتماد می کنیم تا انتخاب های ما را راهنمایی کند، دانش الهی او، همدمی که ما نیاز داریم را از قبل پیش بینی می کند. نه تنها برای امروز بلکه برای سال های آینده. خداوند ممکن است که سلیقه وخلق وخوی متفاوتی را انتخاب کند، که همدیگر را کامل کنند، که نتیجه آن یک واحد متعادل تر است. "بطوری که پس از آن دو تن نباشند بلکه یک تن باشند". (مرقس۱۰: ۸)
ازدواج به معنای تعهد برای یک زندگی طولانی است، نه یک قرارداد انحصاری قانونی. عیسی بطور کاملا واضح این دستور را داد . "و هیچ انسانی حق ندارد آن دو را که خدا به هم پیوسته است را جدا کند". (متی۱۹: ۶)
یک دستور خدایی
خانه یک اجتماع کوچک درون خود دارد ومانند هر واحد اجتماعی، مسئولیت های اختصاصی، ضروری هستند. خدا طرح کل این دستورات را در کتاب مقدس آورده است. این یک چهارچوب محکم است که اگر دنبال شود، نظم وشادی را به خانه می آورد. بزرگترین مسئولیت از طرف شوهر وپس از آن همسر وسپس فرزند است. ترتیبش به این صورت است. (همچنین می توانید اول قرنتیان ۱۱: ۳و افسسیان ۵: ۲۲-۲۴ را بخوانید). وقتی خدا اصلی را تأیید وبرقرار می کند، مقدس وروحانی می شود. هرگونه نا فرمانی از آن دستور باعث پشیمانی می شود. از سوی دیگر، کسانی که با دین داری از دستورات اطاعت می کنند، او آن ها را با شادی وفیض برکت می دهد.
در ازدواج، زن ومرد یک اتحاد را ایجاد می کنند که هر کدام دارای مسئولیت وتعهد هستند. قابلیت های مختلف وتوانایی های ذاتی هر دو برای کامل کردن خانه نیاز است. کسی باید رهبری را به عهده گیرد واین مسئولیت را خدا به مرد محول کرده است. "زیرا شوهر سرپرست زن است، همانطور که مسیح سرپرست کلیسا است. به همین علت بود که او جانش را فدا کرد ونجات دهنده کلیسا گردید" (افسسیان۵: ۲۳).
چنین عشقی مملو از خود گذشتگی است. شوهر باید به همین شکل با زنش رفتار کند واو را همچون قسمتی از وجود خود دوست بدارد. (افسسیان۵: ۲۸)
یک شوهر دوست داشتنی نباید همسرش را از خودش پایین تر بداند. او بیشتر به همسرش احترام می گذارد وبا او مشورت می کند واو را شریک واقعی عشقش می کند.
"همچنین شما همسران مطیع شوهران خود باشید". (اول پطروس۳: ۱). وقتی که همسری از شوهر خود اطاعت کند که شوهر نیز از پیروان مسیح باشد، آن خانه پناهگاهی از صلح ورضایت خواهد شد.
افسسیان۵: ۳۳ می گوید:زن می داند که باید به شوهرش احترام بگذارد. شورش در برابر این اصل ناراحتی های فراوانی را برای خانه ها به ارمغان می آورد. پیروی نکردن از این اصل نه تنها موجب اختلاف در زندگی می شود، بلکه موجب اختلاف معنوی در قلب همسر می شود.
جایگاه فرزندان
ما دوست داریم که به کودکان به چشم معصوم وبی گناه نگاه کنیم. با این وجود تمام ما با انگیزه گناه متولد می شویم. وقتی که یک کودک بزرگ می شود ذات خودخواهی اش به وضوح افزایش پیدا می کند. او بیشتر از خودش ودیگران احساس ناراحتی می کند. مگر اینکه مادر وپدرش این تمایلات را کنترل کنند. وظیفه یک فرزند اطاعت از پدر ومادرش است. "بچه ها در نام خداوند از پدر ومادر خود اطاعت کنید که درست نیز همین است". (افسسیان۶: ۱)
یک مثال کامل از این اطاعت در زندگی عیسی بعنوان یک بچه آمده است. "آنگاه عیسی به همراه یوسف ومریم به ناصره بازگشت وهمواره مطیع ایشان بود" (لوقا۲: ۵۱)
وقتی که اصل فرمان برداری تمرین شود وبصورت مکرر در خانه اجرا شود، پدر ومادر وفرزند خوشحال تر می شوند وخانه دلپذیر تر می شود.
وقتی که دستور خدا در نظر گرفته می شود، پدر ومادر برای فرزند وفرزند برای پدر ومادر زندگی می کند وهمه ی آن ها برای خدا زندگی می کنند. چنین خانه هایی به جامعه برکت می دهند وبه کشور ما کیفیت می دهند.
بسیاری از جوانان درگیر مواد مخدر، هوس ومد ودنیای سرگرمی هستند. آن ها درگیر جامعه ای شده اند که اخلاقیات در آن رعایت نمی شود. در زمانی، رعایت کردن این اخلاقیات باعث یکپارچگی وثبات جامعه ما می شد.
آیا نبود شادی وخانه های امن، مسئله ای جدی از بی قراری ونارضایتی را برای جوانان بوجود می آورد؟
شما در مورد آن چکار می توانید انجام دهید؟آیا این تاکنون برای شما اتفاق افتاده است که ساختن خانه تان بستگی به شما ووفاداریتان به خدا باشد؟
مسیح، پایه وبنیان
اگر ما بخواهیم یک خانواده شاد ومحکم را بسازیم، عیسی مسیح باید پایه واساس آن باشد. باران وطوفان ممکن است به سراغ این خانه بیاید اما با مسیح آن خانه مقاومت خواهد کرد. (متی۷: ۲۴-۲۷)
او به ما جهت، مقاومت وجرأت خواهد داد تا خانه ما در این روزگار ستمگر ونامهربان موفق وخوشبخت باشد.
عیسی دوستدار خانه وخانواده بود واو آماده است تا به خانه های ما بیاید. او می گوید:"ببین در مقابل در ایستاده ام ودر را می کوبم" (مکاشفه ۳: ۲۰).
اول او در قلبمان را می زند وبعد در خانه هایمان را. آیا او را به داخل دعوت کنیم؟یک خانه ی خوشبخت با قلب هایمان شروع می شود. ما نمی توانیم صلح واقعی را در خانه هایمان داشته باشیم بدون اینکه در قلبمان صلحی وجود داشته باشد.
ما می توانیم بر ناراحتی ها ونا امیدی ها غلبه کنیم وقتی که به خدا ایمان داشته باشیم.
"ای خداوند، تو کسانی را که به تو توکل دارند ودر عزم خود راسخند را در آرامش کامل نگاه خواهی داشت" (اشعیا۲۶: ۳)
یک خانواده ی خدا دوست برای قلب هایشان وبرای خانه شان وبرای نیازهای جامعه شان با هم دعا می کنند.
دعا یک خانواده را به یکدیگر متصل می کند. یک باایمان این را می گوید "خانواده ای که با هم دعا می کنند، در کنار هم می مانند".
برنامه های خدا برای زندگی وخانه تان را باور وقبول کنید. در قلبتان را برای مسیح باز کنید.
"امروزه اگر شما آن صدا را بشنوی، قلبتان سفت وسنگی نمی شود". (عبرانیان ۳: ۷-۸)
خداوند برای برکت دادن به قلب ها وخانه هایتان منتظر است. با تمام قلبتان وایمانتان به سوی او بروید.
روزی او دری از آن خانه بهشتی را برای شما باز خواهد کرد، جایی که شادی وصلح تا ابد برای شما باشد.