Bir gün İsa arkadaşlarıyla birlikte yolculuk ediyordu. Samiriye’de bir köye geldi. Arkadaşları yiyecek almaya giderken İsa dinlenmek için bir kuyunun yanına oturdu. İsa orada otururken bir kadın kuyudan su almaya geldi. İsa kadına, “Bana biraz su verir misin?” diye sordu. Kadın şaşırdı. “Benden su mu istedin?” diye sordu. “Benim bir Samiriyeli olduğumu ve Yahudiler’in bizimle hiçbir iletişimi olmadığını bilmiyor musun?” İsa nazikçe yanıtladı: “Eğer Tanrı’yı ve kiminle konuştuğunu gerçekten bilseydin, benden sana yaşam suyunu vermemi isterdin. Bunu seve seve yapardım.” Kadın şaşkınlıkla İsa’ya baktı. “Efendim,” dedi, “Kuyu çok derin. Çekecek bir şeyiniz yok. Bu yaşam suyunu nasıl çıkaracaksınız?