Kiedyś na tym świecie nie było nic.
Żadnych ryb.
Żadnych gwiazd na niebie.
Żadnych mórz i pięknych kwiatów.
Wszystko było puste i ciemne.
Ale był Bóg.
Bóg miał wspaniały plan. Myślał o pięknym świecie i myśląc, stworzył go. Zrobił to wszystko z niczego. Kiedy Bóg coś tworzył, po prostu powiedział: „Niech się stanie” i tak się stało!
On stworzył światło. Stworzył rzeki i morza, ziemię porośniętą trawą, zwierzęta, ptaki i drzewa.
Na koniec stworzył mężczyznę, a potem uczynił dla niego żonę. Mieli na imię Adam i Ewa.
Bóg bardzo ich umiłował. Każdego wieczoru odwiedzał ich w pięknym ogrodzie, w którym mieszkali.
Cały ogród był ich własnością, z wyjątkiem jednego drzewa, które było drzewem zakazanym przez Boga.
Adam i Ewa byli szczęśliwi, aż pewnego dnia Szatan, wróg Boga, skusił ich. Postanowili skosztować owocu z zakazanego przez Boga drzewa. Zgrzeszyli. Po raz pierwszy byli zawstydzeni i smutni.
Nie mogli już rozmawiać z Bogiem. Teraz będą mieli ból i kłopoty. I musieliby umrzeć. Jak im było przykro!
Bóg obiecał im pomóc. Gdy nadejdzie odpowiedni czas, pośle na świat swego Syna Jezusa. Jezus zstąpi z nieba i umożliwi przebaczenie grzechów. Aby to zrobić, cierpiał i umarł za ludzkość. Jakże byli szczęśliwi, że Bóg zesłał Zbawiciela!
Adam i Ewa mieli dzieci i wnuki. Z biegiem czasu na świecie żyło wielu ludzi.
Bóg chciał, żeby wszyscy byli szczęśliwi. Powiedział im, co mają robić. Oto lista zasad, które dał im Bóg (II Księga Mojżesza 20:3-17):
1. Nie będziesz miał cudzych bogów przed Moim obliczem.
2. Nie uczyń sobie posągu.
3. Nie wezwij do fałszu Imienia twojego Boga.
4. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go święcić.
5. Uszanuj twojego ojca i twoją matkę.
6. Nie zamorduj.
7. Nie scudzołóż.
8. Nie ukradnij.
9. Nie daj fałszywego świadectwa przeciwko twojemu bliźniemu.
10. Nie pożądaj domu twojego bliźniego; nie pożądaj żony twojego bliźniego, ani jego sługi, ani służebnicy, ani byka, ani jego osła, ani niczego, co należy do twojego bliźniego.
Zostały one zapisane w Biblii, więc i my możemy je przeczytać. Jeśli będziemy im posłuszni, będziemy szczęśliwi.
Szatan nie chce, żebyśmy byli im posłuszni. Czasami każe nam coś ukraść, gdy nikt nie patrzy. Ale Bóg o tym wie. Bóg widzi wszystko.
Czasami Szatan kusi nas, abyśmy skłamali i sprawia, że myślimy, że nikt się o tym nie dowie. Bóg to wie. Słyszy wszystko.
Kiedy robimy takie rzeczy, czujemy się źle w środku. Bóg nas kocha i chce nam pomóc być dobrymi. Dlatego posłał Jezusa na świat. Bóg pamiętał o swojej obietnicy. Po wielu latach Jezus urodził się jako małe dziecko. Dorósł i stał się mężczyzną.
Zrobił wiele wspaniałych rzeczy. Uzdrawiał chorych. Sprawił, że niewidomi przejrzeli. Pobłogosławił dzieci.
Jezus nigdy nie zrobił nic złego. Opowiadał ludziom o Bogu i o tym, jak być Mu posłusznym.
Po chwili wrogowie Jezusa przybili Go do krzyża. Zmarł.
Cierpiał i umarł za grzechy wszystkich ludzi, nawet tych, którzy przybili Go do krzyża.
Jezus został pochowany. Ale wtedy wydarzyła się cudowna rzecz. Nie pozostał w grobie. Powstał z martwych!
Wkrótce Bóg zabrał Go z powrotem do nieba w obłoku. Kiedy jego przyjaciele patrzyli, jak odchodzi, anioł powiedział im, że Jezus powróci ponownie.
Jezus umarł także za nasze grzechy. Chce, żebyśmy żałowali i wyznali swoje grzechy. On jest gotowy nam przebaczyć.
W każdej chwili możemy modlić się do Boga. Słyszy każde słowo i zna każdą myśl. Sprawia, że czujemy się szczęśliwi wewnętrznie, gdy nasze grzechy zostają odpuszczone. Wtedy chcemy zrobić to, co słuszne. Wtedy chcemy być mili.
Możemy zdecydować się na nieposłuszeństwo Bogu i podążanie za Szatanem. Ale Słowo Boże mówi, że jeśli odrzucimy Go w tym życiu, On rzuci nas do piekła. Piekło to miejsce ognia, które płonie wiecznie.
Ale jeśli kochamy Jezusa i jesteśmy Mu posłuszni, On zabierze nas do nieba, kiedy powróci. Niebo jest pięknym domem Boga i Jego Syna Jezusa. To dom miłości i światła. Tam zawsze będziemy szczęśliwi.