భయమంటే ఏమిటి?
దైవభీతి
భవిష్యత్తును గురించిన భయం
ఓటమిని గురించిన భయం
కష్టాలను గురించిన భయం
మరణభయం
భయమంటే ఏమిటి?
భయమనే ప్రచ్ఛన్నశత్రువు అన్ని వర్గాలవారినీ, అన్ని జాతుల వారినీ, అన్ని వయస్సులవారినీ వెన్నాడుతుంటుంది. ఇది లోలోపల మనలను క్రుంగదీస్తుంది; మన ఆలోచనలను భంగపరుస్తుంది; అంత శ్శాంతిని వమ్ముచేస్తుంది; జీవితేచ్ఛను కూలద్రోస్తుంది. ఇది మనకు తడ బాటును, ఆయాసమును, గాబరాను, కలతను, అవ్యవస్థతను, పిరికిత నాన్ని కలిగిస్తుంది.
మనకు సంఘర్షణ, మార్పు, భంగపాటు, నిరుత్సాహం భయాన్ని పుట్టిస్తాయి. కొందరికి అనారోగ్యం, మనోదేహక్లేశాలు భయం కలిగి స్తాయి. మరికొందరు తమ కాప్తులకు ఆపదలు వస్తాయని భయపడు తారు. కొందరు ఇతరులను, వారి అభిప్రాయాలనుగూర్చి భయం చెందుతారు. ఇంకొందరు చీకటిని, ఒంటరితనాన్నిగూర్చి భయపడు తారు. అన్యులు మరణాన్ని, తెలియనిదాన్నిగూర్చి భయపడతారు. క్రైస్త వులు కొందరు తమకు ముక్తి లభించదేమో యని, దేవుడు తమ పాప ములను క్షమించడేమో యని భయపడుతారు. వారు చావడానికే కాక, బ్రతికియుండటానికి గూడ భయపడుతారు.
భయం ఎంత మెల్లగా, నిశ్శబ్దంగా మనలో ప్రవేశిస్తుందంటే దాని వినాశకరమైన ప్రభావానికి బలియౌతున్నామని మనం గ్రహించలేము. గ్లాసులోని నీటిలో వేసిన చిన్న రంగుచుక్కలాగా కొద్దిపాటి భయమైనా ప్రతిదాన్నీ కలుషితం చేస్తుంది. ఈ చిన్నపాటి భయప్రవాహాన్ని అరి కట్టకపోతే మిగతా ఆలోచనలు దానిలోచేరి అది పెద్ద ప్రవాహమౌతుంది.
జీవితం జటిలమైనది, ప్రపంచం హింసాపూరితమైనది, కాని ఈ బాహిరమైన బాధలు అంతరంగంలోని శాంతిని భంగపరచకూడదు. మన అంతరంగంలోని భయాన్ని మనం ఎదుర్కొనవలెను. మన కతి ముఖ్యమైన అవసరాలు తీరనప్పుడు భయం మనల నావేశించును. దేవుని ప్రతిరూపాలవంటివైన మన ఆత్మలు అతనికై ఘోషించును. మనం దేవునినుండి వైదొలగినచో ఆందోళనలు, చిక్కులు, భయాలు, మనల నావేశించగలవు.
సాతాను మన భయప్రకృతిని చొరవగా తీసికొనును. ప్రతిసారి ఆ భయాల నతడు అధికంచేసి అవి నిజమైనవిగాను, సతార్కికమైనవి గాను ఉన్నట్లుగా భ్రమను కలిగించును. మనం దానినుండి విముక్తి పొంద రానివిధంగా మనమార్గ మంతకంతకు చీకటిమయమూ,మన హృదయ భార మంతకంతకు అధికమూ అగును.
సాతాను అంధకారంలో వర్తించును. అతడు వెలుగులో వర్తింప జాలడు ఎందుకంటే "దేవుడు వెలుగై యున్నాడు. ఆయనయందు చీకటి ఎంతమాత్రమును లేదు" (1 యోహాను 1:5). సాతాను ఎచ్చట మన బల హీనత ఉందో అచ్చట భయాలోచనలను కలుగజేయును. అతడు యథార్థమును తొలగించి, అయథార్థముతో మనల భ్రమపెట్టును. వీనిని మనం మన హృదయపు చీకటిలోతులలో దాచుకొన్నయెడల సాతాను తన దుష్టవర్తనతో భయమును, నిరుత్సాహమును పురికొల్పును. అత నిని వెలుగులోనికి బయలుపరచుట ద్వారా అతని ప్రభావము నరికట్టి అతనిని పారద్రోలవచ్చును.
దైవభీతి
మానవునియొక్క పాపవర్తన తీవ్రమైన భయమును కలుగజేయును. తన నడవడి దేవునికి సంతోషదాయకముగా లేదనునదే ఈ భయము నకు మూలమగును. ఆదాము,హవ్వలు సాతాను మాటలకు లొంగి పోయి తోటలోదున్న చెట్టుఫలములను తినరాదను దేవుని ఆజ్ఞను ధిక్క రించిన ఆరోజు నిజంగా శోచనీయమైనది. అట్లు పాపము చేసి వారు దేవునినుండి దాగికొనిరి. ఆనాటి సాయంత్రము దేవుడు పిలువగా, ఆదాము "నేను తోటలో నీ స్వరమును విని భయపడితిని" అనెను (ఆది కాండము 3:10). ఆదాముమొదలుగా తరతరములపాటు మానవజాతి ఆ పాపపుఛాయలోనే పడియున్నది. దైవభీతివలన మానవుడు తన పాపములకు పశ్చాత్తాపము పొందగల్గినచో అది ప్రయోజనకరమే యగును. "యెహోవాయందలి భయము జ్ఞానమునకు మూలము" (కీర్త నలు 111:10). ఇది వినమ్రతాగౌరవములతో, అద్భుతరసపూర్ణభావనతో కూడినది. ఇట్లు కొంతగా మనము దేవునియొక్క ఘనమైన మహ త్వము, ధర్మశీలత, న్యాయనిర్ణేతృత్వము, ప్రేమ, దయ, విజ్ఞానము, మఱియు సనాతనత్వములను చూతుము. అతడు సర్వజ్ఞుడు, సర్వ శక్తుడు, సర్వాంతర్యామి. మన యునికి అతనిపై ఆధారపడియున్నది, మన మతని సృష్టి, అతడు మన సృష్టికర్త. ఇట్టి దేవుని అసంతుష్టి పరచుటకు మనము వెరచెదము. దేవుని ధర్మశీలత పాపులను ఘోర నరకజ్వాలలయందు మ్రగ్గజేస్తుందని మనకు తెలుసు. "మనము సత్య మునుగూర్చి అనుభవజ్ఞానము పొందిన తరువాత బుద్ధిపూర్వకముగా పాపము చేసినచో పాపములకు బలి యికను ఉండదుగాని న్యాయపు తీర్పునకు భయముతో ఎదురుచూచుటయు, విరోధులను దహింప బోవు తీక్ష్ణమైన అగ్నియు నికను ఉండును" (హెబ్రీయులకు 10:26,27). ఇట్టి జ్ఞానము పాపభీతిని కల్పించును. మన పశ్చాత్తాప, క్షమాపణ, విధేయతల ద్వారా దేవుని మనయొక్క వ్యక్తిగతస్నేహితునిగా నెంచు కొనగల్గినకొలది మన మతనికి జేయు సేవ దైవభీతి, ప్రేమ, అతని ముక్తి దాతృత్వమునకు గల కృతజ్ఞతాభావములతో గూడియుండును. "ప్రేమ యందు భయముండదు; అంతే కాదు. పరిపూర్ణప్రేమ భయమును వెడల గొట్టును. భయము దండనతో గూడినది. భయపడినవాడు ప్రేమయందు పరిపూర్ణము చేయబడినవాడు కాడు" (1 యోహాను 10:18). దైవభీతి మన హృదయములలో వెఱపును నింపదు, కాగా దేవునియందలి ప్రేమను ప్రగాఢమొనరించును. ఈ భయము మన మనుగడలో పరిపూర్ణ ముగా నెలకొన్నచో నిది ఇతరభయముల నన్నిటిని పారద్రోలును. మఱి యెందుకు భయమేఘములు చాలామంది లోకుల హృదయాల నావరించి, వారి మనస్సులను కలతనొందించుచు, వారి జీవనపథముపై ప్రభావమును చూపుచున్నవి? దేవుని మార్గమే శాంతిప్రదము, విశ్వస నీయమైనట్టిది.
ఒకానొక బాలుడు ఒంటరిగా చీకటిరాత్రిలో నడవడానికి భయపడ్డా డట గాని, తండ్రి తోడుగా నడచి చేయూతనిస్తే వాని భయం తొలగి పోయిందట! చీకటంటే అతని కిప్పుడు భయం లేదు ఎందుకంటే తండ్రిపై అతనికి ప్రేమవిశ్వాసాలున్నాయి; తనతండ్రి తనను కాపాడుతాడని అతనికి తెలుసు. ఇందులోనే భయవిముక్తికి గావలసిన కిటుకున్నది; మన తండ్రియగు దైవమును మనము బాగుగా తెలిసికొనవలెను. మనం దేవుని నమ్మినకొలది మన జీవితముల నతని కాయత్తము చేసి, మన చేతి నతని చేతిలో భద్రముగా నుంచుతాము. మన మనస్సులను వేధించే ప్రశ్న లను,మన జీవనక్లేశాలను వినమ్రతతో నతనిముందు మనముంచుతాము.
క్రీస్తుచే నాజ్ఞాపింపబడి గాలికి రేగిన గలీలిసముద్రపుటలలపై నడచిన అపోస్తలు పేతరు దీనికొక ఉదాహరణము. పేతరు ప్రభువుపై చూపులు నిలిపినంతవరకు భయపడలేదు గాని, అలలపై చూపులు నిలుపగనే భయపడి నీటిలో మునుగసాగెను (మత్తయి 14:24-31). మనం భయం నుండి విముక్తి గోరి దేవునిపై నమ్మకముంచినచో అతని ఆత్మ మనతో నిశ్చలమైన సూక్ష్మస్వరముతో పలుకును. భయంవైపు చూచే బదులు అతనివైపు చూచిన మనలను చుట్టుకొన్న కలత అణగిపోవును. అప్పు డతడు మన సందిగ్ధమైన ప్రశ్నలకు ఉత్తరము నొసగి, మన అనుమాన ములకు బదులుగా అభయము నొసగి, మన హస్తము నతని చేతిలో నెమ్మదిగా గ్రహించును. అతని అనుగ్రహముతో భయముయొక్క హాని కరమైన పరిణామములను మనం అధిగమించవచ్చును.
భవిష్యత్తును గుఱింనిన భయం
దురవగాహమైన భవిష్యత్తు రూపం కొందరిని కలవరపెడుతుంది. నిదురలేచి నప్పటినుండి ఏమి జరుగుతుందో తెలియకుండా వారుం టారు. ఎప్పు డేమౌతుందో అనే అనుమానంతో వారూహాజనితభయం యొక్క చీకటికోనలలో సంచరిస్తుంటారు. "దేనినిగూర్చియు చింత పడకుడి గాని ప్రతివిషయములోను ప్రార్థన విజ్ఞాపనములచేత కృత జ్ఞతాపూర్వకముగా మీ విన్నపములు దేవునికి తెలియజేయుడి" (ఫిలి ప్పీయులకు 4:6). భవిష్యత్తును దేవుని చేతులలో నుంచి, దురవగాహ మైన అజ్ఞాతవిషయముల భారము నతని కప్పగించవచ్చును. ఇట్లొక మారు చేసి చూడండి, మీకే తెలుస్తుంది!
జీవితలక్ష్యమును తెలియకుండుటచే చాలామందికి భవిష్యత్తు భయం కరముగా తోచును. ముందు కెటుపోవలెనో ఎరుగక వారు భయ గ్రస్తు లగుదురు. జరుగబోవు విషయములు దేవునికి తెలియును గనుక, అతనిని మార్గదర్శిగా నంగీకరించిన, వారి ప్రయాణములు నిరర్థకము గాక వారు సరియైన గమ్యమునకు చేరుదురు.
అజ్ఞాతమైన భవిష్యత్తు నెదుర్కొనుచున్నను తనను నమ్మినవారి యెడల నమ్మకముగా నుందునని దేవుడు ప్రమాణముచేసెను. నీవిది నమ్ముదువా? తుఫాను ఎంత తీవ్రముగా నున్నను, రాత్రి ఎంత చీకటిగా నున్నను, పర్వతము లెంత ఉన్నతముగా నున్నను, అతడు నిన్ను కచ్చితముగా ఇంటికి చేర్చును.
ఓటమిని గుఱించిన భయం
మనమేదో సాధించవలె ననుకొందుము, కాని ఆది భంగమౌతుందో అనే భయం - మనలను, మన కుటుంబాలను, చివరికి మన జీవితాలనే పీడిస్తుంటుంది. మనం తప్పుడుదోవను ఎన్నుకున్నామో అని, తప్పుడు విధానాన్ని అనుసరిస్తున్నామో అని భయపడతాము.
దేవుడు యెహోషువ నిట్లు ఆజ్ఞాపించెను - "నిబ్బరము గలిగి ధైర్య ముగా నుండుము, దిగులు పడకుము, జడియకుము. నీవు నడచు మార్గ మంతటిలో నీ దేవుడైన యెహోవా నీకు తోడైయుండును" (యెహోషువ 1:9). మనం మన జీవితాలను ఆస్వామియొక్క మార్గదర్శకత్వములో నుంచినచో, పూర్వవైఫల్యాలు తుది నిర్ణయాలు గాక, మునుముందు సాఫల్యత కవి సోపానములు కాగలవు.
కష్టముల గుఱించిన భయం
మనం శారీరరకబాధలపట్ల, విమర్శలవల్ల కల్గిన గాయములపట్ల భయంతో కుంచించుకపోతాము. దేవుడు అన్ని బాధలనుండి మనలను కాపాడలేడు గాని, ఆ బాధలను ఓర్చుకొను శక్తిని అనుగ్రహించును. మన బాధల మధ్య నతడు శాంతిని, ఊరటను ప్రసాదించును. "దేవుడు మనకు ఆశ్రయము మార్గమునై యున్నాడు. ఆపత్కాలములో ఆయన నమ్ముకొనదగిన సహాయకుడు. కావున మనము భయపడము" (కీర్త నలు 46:1,2). మనము ప్రభువును నమ్మినచో అతడు బాధలను మన మంచికే ఉపయోగించును. బాధలు దేవుని అస్తిత్వమహత్వములను ఎత్తిచూపుట కవకాశ మొసగును. అవి గాఢమైన నైజమును, అవగాహన చేసికొను హృదయమును పెంపొందించును. బాధలు మనకు పతనము గూర్పవచ్చును, లేదా ప్రయోజనమైన చేయవచ్చును. వీనిలో మీకేది చేకూరుతున్నది?
మరణభయం
మానవజాతికి మరణభయం సర్వసాధారణం. ఈ ప్రపంచానికి వీడ్కోలు చెప్పడం చాల కష్టమైన పని.
మన మీ చిరకాలపు ప్రశ్న నెదుర్కొనవలెను - "మరణమైన తరు వాత నరులు బ్రతుకుదురా?" (యోబు 14:14). ఏసు మనలను మరణ భయమునుండి తప్పించుటకు వచ్చెను (హేబ్రియులు 2:14,15). అందుకే అతడు మరణించి పునరుత్థానమును చెందెను, అందుకే అతడు "నేను జీవించుచున్నాను గనుక మీరును జీవింతురు" (యోహాను సువార్త 14:19) - అని చెప్పెను. అతని ప్రకారము మరణమనేది శూన్యం లోనికి దారి గాదు సరి కదా క్రొత్త జీవితంలోనికి తెరచిన ప్రకాశవంతమైన ద్వారము. "మీ హృదయమును కలవరపడనియ్యకుడి....నా తండ్రి యింట అనేకనివాసములు కలవు .... మీకు స్థలము సిద్ధపరుచ వెళ్లు చున్నాను" (యోహాను సువార్త 14:1,2) అది సిద్ధపడిన జనులకు సిద్ధ పరచబడిన స్థలము.
నీవు సిద్ధముగా నున్నావా? నీవు నీ పాపపుజీవితమునకు పశ్చాత్తా పము చెందినావా? పశ్చాత్తాపము లోగటి పాపములపట్ల ఏవగింపును కల్గించి వానినుండి బుద్ధిని మరలించును. నీవు నీ అక్కరలయొక్కయు, దుఃఖములయొక్కయు, భయములయొక్కయు భారమును దేవువిపై మోపుచు అతని ప్రార్థించి ఎన్నాళ్లైనది? యేసు అంటాడు - " ప్రయాస పడి భారము మోయుచున్న సమస్తజనులారా! నా యొద్దకు రండి, నేను మీకు విశ్రాంతి కలుగజేతును" (మత్తయి 11:28). ఎంత గొప్ప ఆహ్వా నము! ఎంత గొప్ప వాగ్దానము!
రమ్ము - నమ్మికతో, ప్రార్థనతో, ప్రత్యాశతో, నీవు మనశ్శాంతిని పొందుదువు.
రమ్ము - నీవు ప్రశాంతజీవితముయొక్క సరసమైన ఆనందములను గందువు. యేసు క్రీస్తును నమ్ముకొని భయవిముక్తుడవు కమ్మని నిన్ను దేవుడు కోరుచున్నాడు - రమ్మింక!