“Iza aminareo no manana ondry zato, ka very ny iray, ka tsy mandao ny sivy amby sivifolo any an-efitra ka mandeha hitady ilay very mandra-pahitany azy; Ary izay nahita, dia tsy mitondra izany amin’ny hafaliana; Ary rehefa tafiditra ao an-trano izy, dia antsoy ny sakaizany sy ny namany, ka lazao aminy hoe: Miaraha mifaly amiko, fa efa hitako ny ondriko very” (Lioka 15:4-6).
Jesosy ilay Mpiandry marina
Ny tantara manaraka manambara ny fitiavan’i Jesoa sy ny fikarakarany ny olona rehetra. Nisy mpiandry ondry iray nanana ondry zato. Tiany ny ondriny ary niandry azy ireo teny amin’ny lohasaha nahafinaritra tany an-tendrombohitra izy. Ny lohasaha dia toerana azo antoka fa ny tendrombohitra kosa dia nampidi-doza. “Jehovah no Mpiandry ahy, tsy hanan-java-mahory aho, mampandry ahy eo amin’ny ahi-maitso Izy mitondra ahy eo amin’ny loharano fialan-tsasatra izy” (Salamo 23:1-2).
Nandroaka ny ondriny tany an-tendrombohitra ny mpiandry ondry indraindray mba hitady ahitra. Ny mpiandry ondry dia niambina ny ondry, niaro azy ireo, avy eo nitahiry ny ramena teo amin’ny lohasaha alohan’ny alina. Rehefa tonga teo amin’ny valan’ondry izy ireo, dia nanisa ny ondry ilay mpiandry ondry nitandrina tsara rehefa namaky ny varavarana. “Dia hoy Jesosy taminy... Izaho no vavahadin’ny ondry... raha misy miditra amin’ny alalako dia hovonjena izy” (Jaona 10:7, 9).
Ilay ondry iray very
Indray hariva, nanisa ny ondriny ilay mpiandry ondry ka sivy amby sivifolo sisa tavela. Mbola tavela any an-tendrombohitra ny iray amin’ireo ondry. Nahavariana azy ny mikasika ny tontolo manodidina izay mety nampianjera ilay ondry any aoriana. Bozaka maitso no nisarika azy hiala amin’ny lalana tokony halehany. Nijanona ilay ondry nandinika ny voninkazo, ny hazo ary ny kirihitr’ala izay tsy tsikariny taloha. Voasarika tamin’ny zava-baovao hitany izy ka nanadino nanaraka ilay mpiandry ondry ary tavela lavitra tany aoriana. Nony tonga ny hariva tsapany tampoka fa lavitry ny fonenany izy. Natahotra izy ary nanomboka nihazakazaka. Very hevitra izy ka diso lalana. Tsy afaka nahita ilay mpiandry ondry izy, ireo ondry namany ary ny lalana mody.
Nony ny alina dia tonga ny tafio-drivotra. Nialoka tao ambany kirihitr’ala ilay ondry very, kotsa sy nijaly. “Isika rehetra dia samy efa nania tahaka ny ondry, samy efa nivily ho amin’ny lalantsika avy isika rehetra” (Isaia 53:6).
Nitsahatra ny kotroka sy ny orana tamin’ny farany. Ny tabataba sy ny aloky ny alina dia nampatahotra ny ondry, izay nanomboka nihazakazaka indray. Nandriatra azy ny tsilo ary nanomboka nandeha ra izy. Tao aoriany dia nisy amboadia mierona nahita ny diany ary nanenjika azy.
Ny mpiandry ondry mitady ny ondriny
Rehefa tsapan’ilay mpiandry ondry fa tsy ao ny iray amin’ireo ondry. Nanidy ny vavahady makany amin’ny valan’ondry izy, nandray ny tehiny ka niverina teny an-tendrombohitra. Nihatrika ilay tafio-drivotra sy ny hamaizinana izy. Noana, kotsa ary nangatsiaka. Nijanona matetika izy mba hiantso ilay ondry fa tsy naheno valiny.
Reraka izy fa nikiry nanohy hatrany ny fikarohany. Reraka izy, nefa nanohy nitady tamim-paharetana. Rehefa nandre ny fidradradradran’ny amboadia teny lavidavitra ny mpiandry ondry, dia fantany fa tandindonin-doza lehibe ny ondriny. Nandeha haingana tamin’izany lalana izany izy. Afaka mamonjy ny ondry ve izy dieny tsy mbola tara?
Nandre ny fitarainan’ny amboadia koa ireo ondry very. Tsy nitsahatra nihazakazaka izy mandra-paleminy sy reraka. Tsy fantany fa ny amboadia masiaka manenjika azy mankany amin’ny fandrika. Tena sarotra taminy ny alina. Tratran’ny tsilo teo amin’ny sisin’ny hantsana ilay ondry. Nandeha rà izy, reraka ary voahodidin’ny amboadia. Niady mafy izy. Toa tahaka ny tapitra ny fiafarany. Ny hany azony natao dia ny nikiaka niantso vonjy.
Voavonjy ilay ondry
Nandre ilay mpiandry ondry ka tonga haingana! Tsy natahotra izy fa nifanandrina tamin’ireo amboadia ary nandroaka azy ireo. Nanatona ny ondriny nitomany izy ary nisintona azy moramora avy teo amin’ny tsilo ary nitondra azy niala teo amin’ny sisin’ny hantsana. Nandio ny feriny ary nanosotra menaka fanasitranana azy. Avy eo dia nitrotro azy ary nitondra azy tamim-pitiavana nankany amin’ny valan’ondry. Hita indray ilay ondry very. “Hizaha ny ondriko Aho ka hanangona azy” (Ezekiela 34:12).
Tahaka ny ondry very isika rehetra. Jesosy, ilay Mpiandry Tsara, dia tia antsika ary manolotra fialofana ho antsika. Misy fahavalo te hanimba ny fanahintsika koa. I Satana dia maka fanahy antsika amin’ny zavatra maro mamitaka, ary mampanantena antsika ho fiarovana sy fahafinaretana. Amin’ny farany, dia mamela antsika ho foana ny fampanantenany. Diso sy sarotra takarina ny fahasambarana sy fahatanterahan’i Satana ho antsika. Kivy sy matahotra izahay; voa sy rovitra izahay. Mirenireny jamba izahay ka tsy afa-mandositra.
Soa ihany fa nanome fomba fandosirana i Jesosy. Miambina hatrany an’ireo voafandrik’i Satana sy voafandriky ny tetiny Izy. “Fa tonga ny Zanak’olona hitady sy hamonjy ny very” (Lioka 19:10).
Hoy i Jesosy ao amin’i Matio 11:28 “Mankanesa atỳ amiko, ianareo rehetra izay miasa fatratra sy mavesatra entana, fa Izaho no hanome anareo fitsaharana.” Tsy maintsy mivavaka amin’i Jesosy isika, miaiky ny fahotantsika ary mangataka famelan-keloka. Avy eo dia ankinintsika Aminy tanteraka ny fiainantsika, ka mahafoy ny lalan-dratsintsika. Maty ho antsika Jesosy ary nanonitra ny fahotantsika tamin’ny rany mba ho madio sy ho afaka eo anatrehan’Andriamanitra isika. Misy fifaliana lehibe any an-danitra rehefa hita ny ondry very iray ary naverin’ny mpiandry ondry ho ao amin’ny valany. “Ary raha sendra hita izy, dia lazaiko aminareo marina tokoa fa mifaly amin’izany izy noho ny sivy amby sivi-folo izay tsy nania” (Matio 18:13).
