សេចក្ដីសង្រ្គោះ
ការប្រយុទ្ធដ៏ធំបំផុតមួយចំនួននៅក្នុងជីវិតត្រូវបានតយុទ្ធនៅក្នុងដួងចិត្ត។ មេដឹកនាំជាច្រើនក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមានបំណងចង់ដណ្តើមយកឈ្នះប្រទេសដទៃទៀត ហើយមានអ្នកមានអំណាចបែបផ្ដាច់ការដែលគាបសង្កត់ និងអ្នកដឹកនាំដែលអាត្មានិយមខ្លះថែមទាំងរិះគិតពីការគ្រប់គ្រងពិភពលោកទាំងមូល។ មេដឹកនាំទាំងនោះបានបង្ខំទាហានរាប់ពាន់នាក់ឲ្យចូលប្រយុទ្ធ ដោយសារតែបំណងប្រាថ្នាផ្ទាល់ខ្លួន សម្រាប់ដណ្ដើមអំណាច ទ្រព្យសម្បត្តិ និងកិត្តិនាម។ ការប្រយុទ្ធដែលត្រូវប្រឈមមុខគ្នារវាងកងទ័ពបានបណ្ដាលឲ្យមានការឈឺចាប់ និងការបាត់បង់ជីវិតជាច្រើនក្រៃលែង។ ពលទាហានបានរងរបួសយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយជីវិតជាច្រើនត្រូវបានបាត់បង់ដោយមិនចាំបាច់ ដោយសារតែគោលដៅអាត្មានិយមរបស់មេដឹកនាំមួយចំនួន។ ការនេះបានធ្វើឲ្យមានការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង ក្នុងដួងចិត្តរបស់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកដែលបានពលីជីវិត ហើយការបរាជ័យក៏បានធ្វើឲ្យមេដឹកនាំដែលចុះចាញ់បាត់បង់កងទ័ពមានការឈឺចាប់ និងសោកសៅជាខ្លាំង។ មនុស្សសាមញ្ញគ្រប់រូបត្រូវជួបប្រទះនឹងការប្រយុទ្ធខាងវិញ្ញាណដ៏ធំអស្ចារ្យនៅក្នុងជីវិត។ ផលវិបាកនៃការប្រយុទ្ធទាំងនេះគឺមានភាពធ្ងន់ធ្ងរ និងមានសារៈសំខាន់យ៉ាងខ្លាំង។ បរាជ័យក្នុងការប្រយុទ្ធខាងរូបកាយអាចនាំមកនូវភាពអាម៉ាស់ដល់អ្នកដឹកនាំនោះ ក្នុងពេលគាត់មានជីវិតរស់នៅ ប៉ុន្តែ បរាជ័យក្នុងការតយុទ្ធនៃព្រលឹងរបស់អ្នកនឹងនាំមកនូវការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងអស់កល្បជានិច្ច។ តើអ្នកធ្លាប់ពិចារណាពីផលវិបាកដែលជៀសមិនរួចក្នុងជីវិតអាត្មានិយមដែលគ្មានព្រះគ្រីស្ទឬទេ? តើអ្នកនឹងបរាជ័យក្នុងសមរភូមិជីវិត? សង្រ្គាមរវាងជីវិត និងសេចក្តីស្លាប់? សង្រ្គាមរវាងស្ថានសួគ៌ និងស្ថាននរក? ការប្រយុទ្ធគ្នារវាងការលះបង់់ខ្លួនឯង និងការស្រឡាញ់ខ្លួនឯង ព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់អ្នក និងលោកីយ៍ឬទេ? ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា៖ «ដ្បិតបើមនុស្សម្នាក់បានពិភពលោកទាំងមូល តែបាត់បង់ជីវិត តើនឹងមានប្រយោជន៍អ្វីដល់អ្នកនោះ?» (ម៉ាកុស ៨.៣៦)។ មិនថាយើងមានទ្រព្យសម្បត្តិជាកម្មសិទ្ធច្រើន ឬតិចនៅក្នុងពិភពលោកនេះទេ ប្រសិនបើយើងបាត់បង់ព្រលឹងខ្លួន ជោគវាសនាដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងនឹងត្រូវបានបោះត្រារួចជាស្រេច នោះគឺជាសោកនាដកម្មប្រាកដមែន! មនុស្សជាច្រើនមិនដឹងថា មានការប្រយុទ្ធខាងវិញ្ញាណដ៏ធំអស្ចារ្យមួយដែលត្រូវប្រយុទ្ធនោះទេ។ ការយល់ដឹងរបស់ពួកគេត្រូវបានកំបាំងដោយសារអារក្សសាតាំង និងលោកីយ៍ ហើយពួកគេកំពុងដេកលង់លក់យ៉ាងច្បាស់ជាក់ស្ដែង ក្នុងកំឡុងពេលមានការប្រយុទ្ធនឹងអំពើបាប។ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «អ្នកដែលដេកលក់អើយ ចូរភ្ញាក់ឡើង ចូរក្រោកពីពួកមនុស្សស្លាប់ឡើង នោះព្រះគ្រីស្ទនឹងចាំងពន្លឺមកលើអ្នក» (អេភេសូរ ៥.១៤)។ សូមអង្រួនច្រវាក់របស់សាតាំង និងអំពើបាបឲ្យដាច់។ សូមបន្ដការប្រយុទ្ធនេះដល់ទីបំផុតចុះ! អ្នកមិនអាចគេចផុតពីសេចក្ដីស្លាប់តាមបែបធម្មជាតិបានទេ ប៉ុន្តែ អ្នកអាចគេចផុតពីសេចក្ដីស្លាប់ខាងព្រលឹងវិញ្ញាណជារៀងរហូត។ ប្រសិនបើអ្នកចុះចាញ់ការប្រយុទ្ធដើម្បីសេចក្ដីសង្គ្រោះសម្រាប់ព្រលឹងរបស់អ្នក នោះវានឹងក្លាយជាសេចក្ដីវិនាសក្នុងស្ថាននរក និងទារុណកម្មដ៏អស់កល្បជានិច្ច។
សេចក្តីស្រឡាញ់គឺជាពាក្យដ៏ពីរោះ ក្នុងគ្រប់ទាំងភាសានានា។ តើអ្វីដែលពាក្យស្រឡាញ់មាន តើជាការថ្នាក់ថ្នម ការយកចិត្តទុកដាក់ ភាពកក់ក្តៅ ភាពសប្បុរស ការយោគយល់គ្នា ការគាំពារគ្នា ឬក៏សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ម្តាយចំពោះកូនមែនទេ? សូមលោកអ្នកពិចារណាវិញ តើពាក្យដ៏ពីរោះនេះពិតជាមានន័យដូចម្ដេច? តើអ្នកចង់ទទួលបានសេចក្តីស្រឡាញ់ឬទេ? តើអ្នកមានសេចក្តីស្រឡាញ់ឬទេ? ព្រះជាម្ចាស់ជាតួនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយសេចក្តីស្រឡាញ់ទ្រង់ដែលនៅជាប់ក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នក អាចជួយអ្នកឲ្យចេះស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ ព្រះគឺជាប្រភពដើមចមនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ទាំងអស់។ ព្រះគម្ពីរយ៉ូហានទី១ ៤.១៦ មានចែងថា៖ «យើងបានស្គាល់ ហើយក៏ជឿចំពោះសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដែលព្រះអង្គមានសម្រាប់យើង។ ព្រះទ្រង់ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយអ្នកណាដែលស្ថិតនៅជាប់ក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់ អ្នកនោះស្ថិតនៅជាប់ក្នុងព្រះ ហើយព្រះក៏ស្ថិតនៅជាប់ក្នុងអ្នកនោះដែរ»។ គ្មាននរណាម្នាក់អាចស្វែងរក ឬអាចទទួលបានសេចក្តីស្រឡាញ់ជោគជ័យពិតប្រាកដនោះទេ លុះត្រាតែអ្នកនោះស្វែងរកតាមរយៈព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ផ្ទុយពីសេចក្តីស្រឡាញ់មានដូចជា៖ ការស្អប់ខ្ពើម ការមិនទុកចិត្ត ភាពអាត្មានិយម ជម្លោះ និងសង្គ្រាម។ យើងគ្រាន់តែគិតពិចារណាពីស្ថានភាពដែលតែងតែកើតឡើងនៅលើពិភពលោក និងក្នុងក្រុមគ្រួសារជាច្រើនសព្វថ្ងៃនេះ ដើម្បីឲ្យដឹងថា គឺពិតជាមានតម្រូវការយ៉ាងខ្លាំងចំពោះសេចក្តីស្រឡាញ់។ ចុះចំណែកអ្នកវិញ តើអ្នកទទួលបានសេចក្តីស្រឡាញ់ឬទេ? តើអ្នកមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ ភាពឯកោ គ្មានភាពថ្នាក់ថ្នម និងគ្មានភាពកក់ក្តៅដែលមិនរសាយ ក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នកឬទេ? តើពេលខ្លះអ្នកធ្លាប់គិតថាគ្មានអ្នកណាម្នាក់ពិតជាខ្វល់ខ្វាយនឹងអ្នកមែនឬ? តើអ្នកចម្រើនវ័យធំធាត់ក្នុងគ្រួសារដែលមានឪពុកម្តាយមិនស្រឡាញ់គ្នា ឬមិនស្រឡាញ់កូនៗឬទេ? អារម្មណ៍ទាំងអស់នេះគឺធម្មតាទេក្នុងលោកីយ៍សព្វថ្ងៃ ដោយសារតែអត្តចរិតគិតតែពីខ្លួនឯងមុនអ្នកដទៃ។ ការឈឺចាប់ក្នុងដួងចិត្ត គឺជាលទ្ធផលដែលមកពីការបណ្ដោយខ្លួន ដើម្បីស្វែងរកផលចំណេញតាមភាពអត្មានិយមបែបបុគ្គល។ សេចក្តីស្រឡាញ់គឺមិនមែនជាចំណង់ដ៏ស្រើបស្រាលបំពេញតែតណ្ហារបស់ខ្លួន ដែលជារឿយៗនាំឲ្យមនុស្សឯទៀតឈឺចាប់នោះទេ។ ការនេះដែលមនុស្សខ្លះហៅថា សេចក្តីស្រឡាញ់ ផ្ទុយមកវិញវាគឺជាភាពអាត្មានិយម ពីព្រោះវាជាការស្វែងរកភាពត្រេកត្រអាលផ្ទាល់ខ្លួន។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ពិត គឺមិនលើកតម្កើងខ្លួន ឬបំពេញតែចិត្តខ្លួនឯងទេ។ ទុក្ខលំបាកទាំងប៉ុន្មានដែលយើងជួបក្នុងជីវិតមិនមែនមានន័យថា ព្រះមិនស្រឡាញ់យើងនោះទេ។ ពេលខ្លះ ព្រះជាម្ចាស់អនុញ្ញាតឱ្យយើងរងទុក្ខលំបាក សម្រាប់ជាផលប្រយោជន៍របស់យើង។ ឪពុកម្ដាយដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ពិត គឺមិនតែងតែផ្តល់នូវអ្វីៗដែលកូនចង់បាននោះទេ ប៉ុន្តែ ហាមប្រាមកូនដើម្បីជាប្រយោជន៍របស់គាត់វិញ។ សេចក្តីស្រឡាញ់ពិតជាការលះបង់ផ្ទាល់ខ្លួន ជាការស្វែងរកភាពល្អប្រសើរសម្រាប់អ្នកដ៏ទៃ ហើយតែងតែផ្តល់ភាពកក់ក្តៅ ការអាណិតអាសូរ និងភាពសប្បុរស។ ប្រសិនបើយើងស្រឡាញ់ពិត យើងនឹងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះផាសុកភាពដល់មនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់យើង នាពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគតផងដែរ។ ស្វាមី ឬឪពុកដែលមានក្ដីស្រឡាញ់នឹងបង្ហាញការថ្នាក់ថ្នមដល់ប្រពន្ធ និងកូនៗរបស់គាត់។ គាត់ពេញចិត្តនឹងផ្ដល់ឲ្យ ហើយលះបង់ពីខ្លួនគាត់ ដើម្បីបង្កើតបរិយាកាសនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសុភមង្គលសម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ ភរិយា ឬម្តាយដែលមានក្ដីស្រឡាញ់ពិតនឹងផ្ដល់តម្លៃដល់ស្វាមី ព្រមទាំងអប់រំកូនៗរបស់ខ្លួនឲ្យមានការគោរព និងមានក្តីស្រឡាញ់ចំពោះឪពុកម្តាយនិងបងប្អូន។ គាត់ពេញចិត្តនឹងផ្តល់បរិយាកាសសុវត្ថិភាព និងសេចក្ដីសុខស្ងប់ស្ងាត់ សម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលគ្មានទោសសោះបានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ជាគំរូ ដោយការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង។