Unsa Ang Kinahanglan Kong Buhaton…?
Usa kini ka maayong pangutana nga kinahanglan ipangutana sa matag-usa la tawo. Mahitungod kini sa walay katapusang destinasyon sa kalag – kinabuhing dayon. Kon dili ka pa us aka Kristohanon, wala pa matawo pag-usab, si Jesus moingon: “…Kinahanglan magpakatawo kamo pag-usab” (Juan 3:7).
Unsa May Kahulugan sa “Pagkatawo Pag-usab”?
Nagkahulugan kini ug pagsinati ug ikaduhang pagkatawo. Sa laing pagkasulti, pagkausab (convertar) – pagkautro “… aron pagapalaon ang inyong mga sala…” (Mga Buhat 3:19).
Kinsay Nagkinahanglan Niining Bag-ong Pagpakatawo?
Kada hamtong nga lalaki o babaye ug kada batang alaki ug babaye kinsa nakaabot na sa panuigon diin nahibalo na siya unsay mayo ug dautan, kinahanglan nga matawo diha sa esperitu. Sa kapitulo 53, ang propetang Isaias, gipalihok sa Esperitu Santo, sa paghulagway sa pag-antus sa atong Ginoong Jesus para samag sala sa Katawhan, kapid-an ka tuig saw ala pa kini mahitabo. Sa bersikulo 6 siya nag-ingon, “Kitang tanan sama sa mga carnero nanghisalaag; ang tagsatagsa kanato misimang sa iyang kaugalingon nga dalan;…” kini gi tataw pag-ayo ni Jesus ngadto kang Nicodemus, us aka magtutudlo sa Israel, sa Iyang pag-ingon “…Sa pagkamatuod, sa pagkamatuod nagaingn ako kanimo, gawas kong ang tawo magpakatawo pagusab, dili siya makakita sa gingharian sa Dios” (Juan 3:3). Iya usab siyang giingnan nga kini us aka esperituhanong paghimugso. Ang mga kalihukan niini iya sa Esperitu Santo.
Si Jesus nagdapit “Umari kamo kanako kamong tanan nga gikapuyan ug gibug-atan, ug papahulayon ko kamo. Isangon ninyo ang akong yugo kaninyo, ug magtoon kamo kanako,kay ako maaghop ug mapainubsanon sa kasingkasing, ug makakaplag kamo ug pahulay sa inyong mga kalag. Kay ang akong yugo masayon, ug magaan ang akong lowan” (Mateo 11:28-30).
Ang tanan nga gikapuyan sa kabug-at sa sala gidapit sa pagduol ug pagbutang niini sa tiilan sa krus ni Jesus, ug “madawat ang pagtabon sa sala” (Roma5:11). Si Jesus nagantus, nag-ula sa Iiyang dugo ug namatay sa krus, ang “…halad sa pasig-uli (kamatayong kinaugalingong sakripisyo) tungod sa atong mga sala, ug dili lamang tungod sa ato, kon dili usab tungod sa iya sa tibook nga kalibutan” (1 Juan 2:2). Kinahanglan bation nato ang kahasul sa atong mga sala – ug mga gipas-an ni Jesus ang kasakit puli sa atong lugar. “Kadtong nagtabon sa iyang kalapasan dili mouswag; Apan bisan kinsa nga nagasugid ug nagabiya kanila makadawat ugu kalooy” (Proverbio 28:13).
Bisan unsa pa ikaw ka makaksala, adunay paglaum alang kanimo. “Umari kamo karon, ug usahan ta paghusay, nag-ingon si Jehova: bisan pa ang inyong mga sala mapula, sila pagapution ingon si nieve; bisan pa sila lubos mapula, sila mahimong sama sa maputing balahibo sa karnero” (Isaias 1:18). “… Kan mao sila, ang mga nagagikan sa dagku nga kagulanan; ug gilabhan nila ang ilang mga bisti nga hatag-as, ug gipaputi nila sa dugo sa Cordero (JesuCristo)” (Bugna 7:14).
Ang Biblia nagtudlo kanato nga ang tanang tawo nanagpakasala, ug nawad-an sa himaya sa Dios (Roma 3:23). Apan, ang tawo wala mahimutang sa kahimtang nga walay pagalaum, tungod kay ang Dios nagasugo sa mga tawo sa tanang dapit sa paghinulsol (Mga Buhat 17:30). “Kong igasugid nato ang atong mga sala, matinumanon ug matarong siya, aron pasayloon kita niya sa atong mga sala, ug pagahinloan kita niya sa tanang kadautan” (1 Juan 1:9). Nagpasabot kini nga kon diin kita nakasala sa isigkatawo, atong isugid ug angkonon ang atong sala – ug magbuhat ug pagpahiuli, kon kiinahanglan.
Sa Lucas 19, mabasa nato si Zaqeo kon giunsa niya pag-uli sa maka-upat ka pilo kang bisan kinsa nga iyang gilimbongan. Kining pagbasula, pagsugid ug pagpanguli mao ang mga bahin sa atong pagduol ngadto sa Ginoong Jesus sa tibuok natong kasingkasing, sa atong kalag, sa atong hunahuna ug sa atong kusog.
Mabasa usab nato, “Kay kong igasugid mosa imong baba si Jesus ingon nga Ginoo, ug motoo ka sa imong kasingkasiing nga ang Dios nagbanhaw kaniya gikan sa mga minatay, mamaluwas ikaw.” (Roma 10:9). Ang pagtoo ug pagbuhat manag-uban gayud. “Ania karon, ako ania sa pultahan (pultahan sa kasingkasing), ug nagtuktuk (nagatawag); kong kinsa ang magapatalinghug sa akong tingog ug moabli sa pultahan (kinahanglan nga motubag kita sa Iyang pagtawag ug ablihan nato ang pultahan sa atong kasingkasing), ako mosulod kaniya, ug manihapon ako uban kaniya, (may matam-is nga panag-uban), ug siya uban kanako” (Bugna 3:20). Unsa ka mahimayaon nga kahimtang kini nga may kapasayloan sa atong mga sala uug “…pakigdait sa Dios pinaagi sa atong Ginoong JesuCristo!” (Roma 5:1). Mao kini ang sinugdanan sa langit dinhi sa yuta.
“Busa kong bisan kinsa ang anaa kang Cristo, bag-o siya nga binuhat; ang mga butang nga daan nga nagpangagi na; ania karon, sila na nagbag-o” (2 Corinto 5:17). “Busa karon walay pagkahinukman sa silot niadtong mga anna kang Cristo Jesus, nga nagakinabuhi sa dili uyon sa unod, kon dili uyon sa esperitu” (Roma 8:1). Ang mga kailibgon sa unod, ug samga mata, u gang pangandak sa kinabuhi (1 Juan 2:15-17) ug mga binnuhat sa unod ingon sa gihisgutan sa Galacia 5:19-21, kini gawas sa natad sa kaluwasan. Samtang ang bunga sa Esperitu ingon sa nahisulat sa Galacia 5:22-26 adunay “… saad niini karon nga kinabuhi, ug sa palaabuton” (1 Timoteo 4:8).