Nagpuyo kita sa usa ka panahon diin ang tawo si kinsa tinood nga nahigugma sa Dios mobati ug pagtuaw uban kang David ug mag-ampo, “Tabangi, Oh Jehovah kay ang tawo nga diosnon nahurot; kay ang matinumanon nagakawagtang gikan sa taliwala sa mga anak sa mga tawo” (Salmo 12:1). Si Jesus nangutana, “ … kon moanhi ang anak sa tawo, makakaplag ba siya ug pagtoo sa yuta?” (Lukas 18:8).

Usa kini ka maayong pangutana nga kinahanglan ipangutana sa matag-usa la tawo. Mahitungod kini sa walay katapusang destinasyon sa kalag – kinabuhing dayon. Kon dili ka pa us aka Kristohanon, wala pa matawo pag-usab, si Jesus moingon: “…Kinahanglan magpakatawo kamo pag-usab” (Juan 3:7). Nagkahulugan kini ug pagsinati ug ikaduhang pagkatawo. Sa laing pagkasulti, pagkausab (convertar) – pagkautro “… aron pagapalaon ang inyong mga sala…” (Mga Buhat 3:19).

Atong atubangon ang mga kamatuoran. Ang makalilisang nga mga mangtas: pag-inom-inum, drgas ug imoralidad nagahulga ug nagadaot sa mga gihimo sa Dios nga hamili ug mayo. Sama sa mga gaway sa us aka kusgan nga kugita, kini sila mogunit ug mbalikos sa mga batan-on ug mga tigulang.